Ο    τ ρ α γ ά ν θ ρ ω π ο ς

 κρανίο τράγου

φιλική συμμετοχή Παύλος Νικολακόπουλος

φωνή: Τάσος Ζαρκάδης

 

 

ήταν θείο το τραγί...

​

Οι πατημασιες απο τις οπλες των δαχτυλων

ακομα νωπες πανω στο χωμα,

μαρτυρουν που περασε απο εδω.

Η αγρια λυκαινα ρουφα τη θαλασσα

στην προσπαθεια της να κολυμπησει εως το βαθος του.

Εκεινος σκαλιζει με τα κερατα, στο βυθο της θαλασσας,

τις μερες που επικρατει φυλακισμενος.

Ανυπομονα κοιτα τον θαμπο ηλιο

μεσα απο τον καθρεφτη.

Ισως να ηταν αλλος αυτος που μεσουρανησε

μια νυχτα χωρις φεγγαρι.

Τι και αν οι δοξες ηταν ευλυγιστες

και ετσι εμενε αρτιμελης.

Χαμενη περιουσια μεσα στο βαθος του χρονου,

αναζητουνται με ματια κλειστα.

 

Ισως τα χερια απλωμενα να αγγιζαν εστω και λιγο

αυτη τη θερμη του καψιματος.

Ποιος ξερει αν ποτε θα τον αναζητησουν

ή ο βυθος θα γεμισει με τα τσικι τσικι της ντροπης του.

​

 

​