top of page

don juan, the perfect crime | ο Δον Ζουάν, το τέλειο έγκλημα

ραμμένα πέταλα αποξηραμένων ρόδων, μια ωδή στο δραματουργικό χαρακτήρα
 

"You see," he said, "my boss likes everybody. Villagers, maids, jokes, countesses, baronesses, marquises, princesses, he doesn't care if she's rich or poor, young or old, he finds something in all, He likes blonds, because they are gentle, but he likes brunnets too, he says, they have temperament. In the winter he wants the chubbier ones to keep him warm, he prefers the slimy in summer so he doesn't sweat. , he says ... He's able to flirt even with old women, grandmothers, just because he's happy to make his collection longer., do you understand?  though, of course, those who are young and even younger are the ones who take his mind,  ... whether they are beautiful, ugly, big, small, smart , stupid, it makes no difference if they are women, he loves them, and if they are women, believe me, they love him too.                                                                                           

 

 

"Βλέπετε", είπε, "στο αφεντικό μου αρέσουν όλες ανεξαιρέτως. Χωρικές, υπηρέτριες, αστές, κοντέσες, βαρονέσες, μαρκησίες, πριγκίπισσες, δεν τον νοιάζει αν είναι πλούσιες ή φτωχές, νέες ή γριές, σ' όλες τους κάτι βρίσκει, κάτι το ξεχωριστό. Του αρέσουν οι ξανθές, λέει πως είν΄ευγενικές, μα και οι καστανές του κάνουν, έχουν, λέει, ταπεραμέντο. Τον χειμώνα θέλει τις λίγο πιο χοντρές, για να του κρατούν ζεστασιά, το καλοκαίρι προτιμά τις αδυνατούλες, για να μην ιδρώνει, λέει... Είναι ικανός να φλερτάρει ακόμα και γριές, γιαγιάδες, μόνο και μόνο γιατί χαίρεται όταν αβγαταίνει η συλλογή του, καταλαβαίνετε; Παρόλο που, αναμφίβολα, αυτές που προτιμά είναι οι νέες, και οι πολύ νέες ακόμα, αυτές κυριολεκτικά του παίρνουν τα μυαλά, οι νιόβγαλτες...είτε είναι όμορφες, άσχημες, μεγάλες, μικρές, έξυπνες, χαζές, δεν έχει διαφορά, αν είναι γυναίκες, αυτός τις αγαπάει. Κι αν είναι γυναίκες, πισέψτε με, τον αγαπούν και αυτές.

 

 

Θύτης ή θύμα; Τirso de Molina ή λόρδος Byron; Ένας ακόμη εγωκεντρικός νάρκισσος ή ένας πτωχός εσταυρωμένος ως οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος; Μια απαραίτητη ισορροπία ενός συστήματος σε σύγχυση. Άλλος ένας μικρός κατατρεγμένος σαλτιμπάγκος. Σμίξη με το Θίασο, η ανώτατη ομορφιά και η πνευματική αγνότητα φέρει το yang στο yin. Η θέση της ορχιδέας που φυλάγεται στο μπουκέτο του Θιάσου παρέχει εγχειρίδιο ψυχούλας . Όλα είναι στη θέση τους για να ξεκινήσει η παράσταση, το δεύτερο κουδούνι έχει ηχήσει.

 

 

ευχαριστώ τον Σ.Π.

bottom of page