Σταγόνες δροσιάς

στάζει ορμητικά

το πούσι

 

πούσι: (από την τούρκικη λέξη pus): οι ξερές πευκοβελόνες

​

 

"Η ποιήτρια Ελευθερία Σοφιστίδου, αποτελεί μια ωδή στην κενότητα. Για εκείνα που περικλείουν τα πάντα, αλλά και το τίποτα. Ανάλογα τα φίλτρα.

Πιθανόν κόρη της Ζεμφύρας του Εμπειρίκου, και η μοναδική κληρονόμος του μυστικού της Πασιφάης, που κάποιος σοφιστής από κάποιο ανατολίτικο καραβάνι την κατέστησε σε ενδιαφέρουσα. Ντυμένη σε χαϊμαλιά, στέκει επάνω σε άρμα που σέρνουν λέαινες, διατυμπανίζοντας τη λέξη επανάσταση. Εξιδανικεύει τον ποιητικό λόγο που τόσοι προσπαθούν μάταια να δαμάσουν και ξεγελά τη φαντασία με σοφίσματα - τέχνη που της μετέδωσε ο πατέρας της φάντασμα. Τυφλωμένη κυκλοφορεί με οδηγό το υποσυνείδητο."

​

απόσπασμα από τα -λόγια νο.2, το Ανθολόγιο